جدول جو
جدول جو

معنی غلامحسین خان - جستجوی لغت در جدول جو

غلامحسین خان
(غُ حُ سَ)
طباطبائی. او یکی از امرا و سادات و شعرای هندوستان بود. به سال 1194 کتاب سیرالمتأخرین را نوشته است که به زبانهای فرانسوی و انگلیسی ترجمه شده و منظومه ای نیز به نام بشائر الامامه دارد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 5 ص 3283). در اعلام المنجد آمده: غلامسحین خان مورخ هندی است. به سال 1728م. متولد شد. کتاب ’سیرالمتأخرین’ او شامل تاریخ هند از 1707 تا 1781 میلادی است
او راست کتاب ’ریاض السلاطین’ در تاریخ بنگاله که به زبان فارسی به سال 1195 تألیف کرده است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 5 ص 3283)
افضل الملک مشهور به ادیب کرمانی از شعرای قرن چهاردهم هجری قمری است. رجوع به نامۀ فرهنگیان تألیف عبرت نائینی نسخۀ خطی کتاب خانه مجلس شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

غلامحسین خان درویش
(غُ حُ سَ نِ دَرْ)
در سال 1251 هجری شمسیمتولد شد. پدرش موسوم به حاجی بشیر از مردم طالقان بود که به موسیقی هم کمی آشنایی داشت و اندکی سه تار مینواخت. فرزندش را به موزیک دارالفنون سپرد. غلامحسین در آنجا به فراگرفتن خط، موسیقی و نواختن شیپور کوچک و طبل مشغول شد. وی بعدها با کمال السلطنه (پدر ابوالحسن صبا) دوست شد. این شخص از نزدیکان شعاع السلطنه پسر مظفرالدین شاه بود و همین سبب شد که غلامحسین خان جزء نوازندگان مخصوص شعاع السلطنه گردید. او را آثار متعدد است از آن جمله پیش درآمدها و تصنیفها و قطعات متفرقه است. درویش هنرمندی بی تکلف و بسیار متواضعبود. طبعی لطیف و حساس و ذوقی سرشار داشت. این استاد در شب چهارشنبه دوم آذرماه سال 1305 هجری شمسی بواسطۀ حادثۀ تصادم با اتومبیل به سختی مجروح شد و تقریباً بلافاصله وفات یافت و در قریۀ امامزاده قاسم در جوار مزار ظهیرالدوله دفن گردید. رجوع به سرگذشت موسیقی ایران بخش اول صص 296- 325 رجوع به درویش شود
لغت نامه دهخدا
ده غلامحسین خان
(دِهْ غُ حُسَ)
دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل. واقع در 8هزارگزی جنوب باختری ده دوست محمد نزدیک مرزافغانستان. سکنۀ آن 514 تن. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
لغت نامه دهخدا